Πάμε να αλλάξουμε τον κόσμο....ή μήπως όχι;

Είναι πια προφανές οτι πέρα απο τις αλλαγές σε οικονομικό επίπεδο που χρειάζεται να γίνουν για να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα την παγκόσμια οικονομική κρίση, πρέπει να γίνουν αλλαγές και σε κοινωνικο-πολιτικό επίπεδο για να αντιμετωπίσουμε την γενικευμένη πολιτιστική -και όχι απλά πολιτική- κρίση που ταλαιπωρεί τον πλανήτη. 
Είμαστε μάρτυρες μιας κρίσης κουλτούρας, μιας κρίσης ανθρωπισμού, μιας κρίσης αξιών. Και δεν εννοώ χρηματιστηριακών ( εδώ μπορείτε να αναφερθείτε στο πρώτο μου post σε αυτό το blog: http://rwgmh.blogspot.com/2012/01/blog-post.html ). Οι έννοιες αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, ειλικρίνεια, αλληλεγγύη έχουν αποκτήσει πλέον μια ουτοπική έννοια και το χειρότερο είναι πως πλέον το θεωρούμε φυσιολογικό και δεδομένο.


Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί οτι οι άνθρωποι μπροστά στο δικό τους βραχυπρόθεσμο ατομικό ή ομαδικό οικονομικό συμφέρον είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν όλες τις προαναφερθέντες αξίες; Όλα γίνονται στο βωμό της αυτο-εξυπηρέτησής μας. Προέχει και αρκεί το εισόδημα και το lifestyle για να μπορεί να θεωρηθεί κάποιος "αξιόλογος" και να αποκτήσει προσωπικούς θαυμαστές. Βάζουμε στόχους που κατα κύριο λόγο αφορούν στο φαίνεσθαι και αγιάζουμε τα μέσα, όποια και αν είναι αυτά, γιατί έτσι θα πετύχουμε το στόχο. Γιατί; Γιατί "κάποιος" μας έκανε να πιστέψουμε οτι αρκεί να πετύχεις έναν στόχο, είτε αξίζεις είτε οχι. Δεν χρειάζεται να κοπιάσεις. Αν μπορεί ο διπλανός σου να τον πετύχει χωρίς να κουραστεί, μπορείς κι εσύ. Μπορείς να πετύχεις εύκολα εναν στόχο ή να πετύχεις έναν εύκολο στόχο. Τα πρότυπα καταρρέουν για να μπει σε πρώτο πλάνο ο στόχος.
Και τώρα που πέτυχες το στόχο σου, μπορείς να έχεις πολλά απο αυτά που επιθυμούσες. Δεν έχει καμία σημασία αν τα μέσα σου ήταν τίμια, μπορείς να φοράς το κοστούμι που ήθελες και να είσαι κύριος. Βεβαίως, ναι, μπορείς να έχεις πολλά λεφτά, μεγάλο σπίτι, σπορ αμάξι, να σε θέλουν οι γυναίκες, να είσαι εξαίρετο μέλος της κοινωνίας, να είσαι πανίσχυρος. Βάλε τη μάσκα σου, φόρεσε και λίγη κουλτούρα για να ξεχωρίζεις και είσαι έτοιμος! Έτσι κι αλλιώς είσαι αυτός που νομίζουν οι άλλοι οτι είσαι. Μπορείς να είσαι ο κύριος Σέντζας. Ακόμα καλύτερα, μπορεί να γίνεις πρότυπο και για άλλους.  
Φυσικά πάντα θέλεις περισσότερα, πάντα θέλεις κι άλλα. Δεν είσαι ποτέ ικανοποιημένος. Όσο περισσότερα παίρνεις, ζητάς ακόμα περισσότερα και η απληστεία σου μεγαλώνει.
Πόση υποκρισία μπορεί να χωρέσει σε έναν μόνο ανθρώπινο εγκέφαλο....


Εντάξει φίλε αναγνώστη, εσύ κι εγώ δεν ανήκουμε στην παραπάνω κατηγορία. Αν όλα τα παραπάνω δε σου φαίνονται γνωστά τότε είσαι είτε πολύ τυχερός ή ανήκεις στην παραπάνω κατηγορία! Κανείς βεβαίως δεν είναι άγιος, μα πλεον εκλείπουν όχι μόνο οι άγιοι αλλά και οι αξιοπρεπείς. Και αυτός είναι κατά την ταπεινή μου άποψη ο σημανικότερος λόγος για την κατάρρευση των ηθικών αξιών και όλων των πασης φύσεως κρίσεων που επακολουθούν.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να γίνει ο κόσμος καλύτερος; Πάμε να αλλάξουμε τον κόσμο; Ποτέ δεν πίστεψα οτι μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Παραείμαι ορθολογιστής για να το πιστέψω. Ίσως η τρελή του Σαγιό να μπορούσε να μας σώσει αλλά δεν υπάρχει. Ο καθένας απο μας μπορεί να αλλάξει τον εαυτό του και να επηρρεάσει σε έναν μικρό βαθμό τον μικρό-κοσμο στον οποίο ζει.
Ο καθένας οφείλει να αλλάξει τον εαυτό του και να παραδώσει στα παιδιά του κάτι παραπάνω απο πλούτη και πολυτέλεια, ΑΞΙΕΣ.
Είναι επίπονο να προσπαθείς να αλλάξεις τον εαυτό σου, αλλά είναι ωραίο το ταξίδι και διδακτικό. Γιατί πάνω απο όλα μαθαίνεις τον ίδιο σου τον εαυτό.

Πατρίδα μου...

Λυσσασμένα σκυλιά
να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
Πατρίδα μου αγαπημένη
ποια κατάρα σε βαραίνει πόση μοναξιά.
Τα παιδιά σου διαλεγμένα
σ' ένα θάνατο ταγμένα και στη ξενιτιά.
Πατρίδα μου ...

Τελάλης της επανάστασης

Είμαι σίγουρος οτι μέχρι πριν από λίγο καιρό θα τον λέγαμε (άντε να βάλω και τον εαυτό μου μέσα) τρελό...Έλα όμως που απ'οτι φαίνεται εμείς ήμασταν οι τρελοί και αυτός είχε δίκιο...

Χρεοκοπία ή...Χρεοκοπία

Το δίλημμα που έχει περάσει εντέχνως από την κυβέρνηση και φυσικά τα ΜΜΕ που την εξυπηρετούν είναι "μνημόνιο 2 ή χρεοκοπία;". Το ίδιο δηλαδή που έλεγαν για το μνημόνιο 1.

Χωρίς να είναι κανείς οικονομολόγος μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ότι τα μέτρα που έχουν παρθεί ως τώρα απο το μνημόνιο 1 όχι μόνο δε μας έχουν σώσει απο την χρεοκοπία αλλά μας έχουν φέρει μια ανάσα από αυτήν.

Επίσης χωρίς ιδιαίτερες επιστημονικές γνώσεις μπορεί να διαπιστώσει κάποιος οτι τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο 2 (περαιτέρω μειώσεις/συντάξεων και αύξηση φόρων) οδηγούν τη χώρα σε μεγαλύτερη ύφεση.

Επιλέον δε θα πρέπει να αγνοούμε τι επιπτώσεις είχε η πλήρης εφαρμογή των μέτρων του ΔΝΤ στην Αργεντινή (http://vimeo.com/36534673), συμπεριλαμβανομένων και των ιδιωτικοποιήσεων για τις οποίες τόσο πολύ "καίγονται". ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.

Ποιός δεν έχει καταλάβει ακόμα οτι ο σκοπός των δανειστών μας είναι να χρεοκοπήσουμε αφού πρώτα έχουμε παραχωρήσει πλήρως την εθνική μας κυριαρχία; Το μνημόνιο 2 οδηγεί μαθηματικά στην χρεοκοπία. Ίσως και σύντομα μάλιστα.

Το πραγματικό δίλημμα είναι θα υποθηκεύσουμε/ξεπουλήσουμε την χώρα πριν χρεοκοπήσουμε ή θα χρεοκοπήσουμε με την περιουσία μας στα χέρια μας.

ΠΡΕΠΕΙ οπωσδήποτε να διατηρήσουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια και φυσικά να διατηρήσουμε στα χέρια του ελληνικού κράτους την ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ του ελληνικού δημοσίου. Γιατι πάνω σε αυτήν θα βασιστεί η ελληνική οικονομία για να αρχίσει να αναπτύσεται και πάλι μετα την αναπόφευκτη χρεοκοπία.

Οφείλουν οι Έλληνες βουλευτές να ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΟΥΝ το μνημόνιο, αν θέλουν να μη γραφτούν στην ελληνική ιστορία ως ΠΡΟΔΟΤΕΣ. Και καλό για τους ίδιους θα είναι να μελετήσουν την περίπτωση των συναδέλφων τους της Αργεντινής καθώς και τις διατάξεις του Συντάγματος για την εσχάτη προδοσία.

Η «χρεοκοπημένη» Αργεντινή είναι ο καθρέφτης της σημερινής Ελλάδας

Προσεχώς στην Ελλάδα:

http://vimeo.com/36534673

Αρνούμαι να βγάλω το σκασμό!!!

Γεννήθηκες; Χρωστάς!

Αμετανόητος

Μπαγάσας

Η δίκη - part 1

Επειδή είναι επίκαιρο όσο ποτέ το ζήτημα της κρίσης του ελληνικού πολιτικού συστήματος, κάνοντας μια νοητική ιστορική αναδρομή ως την χούντα, έφτασα να παρακολουθώ την δίκη των συνταγματαρχών. 

Ετσι μου δημιουργήθηκε η απορία, άραγε θα γίνει ποτέ η δίκη των πολιτικών όπως έγινε η δίκη των συνταγματαρχών; Αλλά μάλλον για να φτάσουμε ως εκεί θα πρέπει πρώτα να γίνει η "ανατροπή" της "Δημοκρατίας των 300", όπως είχε γίνει η ανατροπή της χούντας. [Σημείωση: Για να μην παρεξηγηθώ, η αναφορά μου ουδεμία σχέση έχει με ανατροπή πολιτεύματος, παρά μόνο με ανατροπή νοοτροπίας] Προς το παρόν θα ασχοληθώ με το πολιτικό σύστημα, θεωρώντας την οικονομική κρίση παράγωγο (και) ενός πάσχοντος πολιτικού μηχανισμού. Ασφαλώς η οικονομική κρίση έχει ρίζες που απλώνονται σε πτυχές της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας και γενικά ενός αποτυχημένου καπιταλιστικού συστήματος. 'Η μηπως, επιτυχημένου; Όπως κι αν έχει προτιμώ να προσεγγίσω το ζήτημα βλέποντας το δάσος και όχι το δέντρο. 

Δυστυχώς, το ελληνικό πολιτικό/δικαστικό σύστημα έχει παρεκτραπεί τόσο από το Σύνταγμα που δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Οι νόμοι υπάρχουν, αλλά εφαρμόζονται μόνο εις βάρος όσων δεν έχουν τα μέσα να τους αποφύγουν. Φυσικά, γι' αυτό δεν έχουν την ευθύνη μόνο οι πολιτικοί αλλα όλοι οι πολίτες. Είναι κλισέ αλλά είναι η αλήθεια. Ίσως, η ευθύνη δεν βαραίνει όλους μας το ίδιο. Δεν μπορεί να βαραίνει όλους μας το ίδιο. Ο καθένας μας ανάλογα με τον θεσμικό ρόλο του ή την ιδιότητα του, είτε είναι υπουργός, βουλευτής, δικαστικός, δικηγόρος, είτε απλά ενας  ψηφοφόρος φέρει άλλο βαθμό ευθύνης. Φαινομενικά ο τελευταίος τροχός της αμάξης σε αυτή την αλληλουχία που ανέφερα είναι ο ψηφοφορος. Ακόμα όμως και η σημερινή κατ' ευφημισμόν δημοκρατία, δίνει στον πολίτη τη δυνατότητα να ασκεί έλεγχο στον πολιτικό κόσμο και στις επιλογές του. Έστω για μία μέρα κάθε 4 χρόνια ο πολίτης έχει τη δυνατότητα να ασκήσει, με τον καλύτερο και ηχηρότερο τρόπο, κριτική στους πολιτικούς που ο ίδιος επέλεξε και να τους παύσει απο τα καθήκοντά τους. Δυστυχώς όπως φαίνεται, αυτό το "όπλο" που έχει στα χέρια του ο πολίτης, δεν το αξιοποιεί ως οφείλει και μπορεί να πράξει. Για δεκαετίες αποτέλεσε προτεραιότητα για τον καθένα ατομικά η εξυπηρέτηση των προσωπικών ή οικογενειακών συμφερόντων του με αποτέλεσμα να θυσιάζονται τα πάντα στο βωμό του ρουσφετιού και της μίζας. Ελάχιστοι απαίτησαν απο τον πολιτικό που ψήφισαν να παρουσιάσει έργο και να λογοδοτήσει γι' αυτό. 

Όμως, αγαπητέ συμπολίτη, το τυρί το είδες, την φάκα δεν την είδες. Και τώρα εγκλωβισμένος σε αυτήν διαμαρτύρεσαι χωρίς να καταλαβαίνεις πως μπήκες και χωρίς να ξέρεις πως θα βγεις απο εκεί. Και το χειρότερο είναι πως στην ίδια μοίρα βρίσκονται και οι νεότερες γενιές που τείνουμε να καταδικάσουμε με τις επιλογές μας όλοι οι προγενέστεροι. Νέοι με αβέβαιο παρόν και δυσοίωνο μέλλον. Παιδιά που αγωνιούν για το αύριο που άλλοι έφτιαξαν γι'αυτούς χωρίς αυτούς. Έφηβοι που βλέπουν την παιδεία να παραπέει και τους επαγγελματικούς ορίζοντες να στενεύουν επικίνδυνα. Λένε οτι οι νέοι είναι το μέλλον του τόπου και μάλλον έχουν δίκιο. Όταν λοιπόν βλέπω τα νιάτα αυτης της χώρας να βρίσκονται στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα και να εξακολουθούν να υποστηρίζουν φανατικά ιδεολογίες και πολιτικές θεωρίες που είτε έχουν εφαρμοστεί και έχουν αποτύχει παταγωδώς δεκαετίες πριν, είτε εφαρμόζονται ακόμα και μας έχουν φέρει στο χείλος της καταστροφής, τότε δεν έχω καμία ελπίδα για το μέλλον. Σε εσάς πέφτει πλέον το βάρος της ευθύνης, μπορείτε ακόμα να αντιστρέψετε την κατάσταση. Αν προλαβαίνετε να βγείτε απο το facebook και το twitter, να αφήσετε απο το χέρι το smartphone, να σταματήσετε να παίζετε τάβλι.....ή τελοσπάντων, συνεχίστε να τα κάνετε όλα αυτά ΑΛΛΑ αρχίστε να σκέφτεστε τις δικές σας ιδεές και σταματήστε να αναπαράγετε θεωρίες που είναι αποδεδειγμένα αποτυχημένες. Σταματήστε να τσακώνεστε για το ποιος βούλιαξε τη χώρα και βρείτε εναν τρόπο να την βγάλετε στην επιφάνεια. Ο κόσμος χρειάζεται φρέσκιες ιδέες για να γίνει καλύτερος και μόνο εσείς μπορείτε να τις αναπτύξετε. Πετάξτε απο πάνω σας ότι παλιό και σάπιο πήγε την Ελλάδα πίσω και φτιάξτε την χώρα σας έτσι όπως την ονειρεύστε. Και απαραιτήτως, ΜΗΝ ΜΕΝΕΤΕ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΙΔΕΕΣ! (βλέπε παράδειγμα προς αποφυγήν η "γενιά του Πολυτεχνείου"). ΑΛΛΑΞΤΕ! Όχι τους άλλους, τον εαυτό σας αλλάξτε πρώτα!

Δεν ελπίζω αλλά εύχομαι να πάρω απάντηση. Και δεν εννοώ μόνο το blog.

       

Υ.Γ.1: Αν ο Ντοστογιέφσκι ήταν Έλληνας δεν θα είχε γράψει το "Έγκλημα και τιμωρία" αλλά το "Έγκλημα"

Υ.Γ.2: Συνήθως όσοι κριτικάρουν ένα θέμα κάνουν αναλύσεις επί αναλύσεων, υποδείξεις κλπ. αλλά στερούνται προτάσεων. Έχω ήδη μερικές ιδέες στο μυαλό μου που θα μπορούσα να αναπτύξω ως προτάσεις αλλά δεν θα το κάνω ακόμα, το κρατάω για το μεθεπόμενο ποστ. Το επόμενο θα έχει πιο "ελαφριά" θεματολογία γιατι ξεκίνησα με πολύ σοβαρό θέμα.

Σύνταγμα της Ελλάδας

Άρθρο 120 (Ακροτελεύτια διάταξη)

Παράγραφος 4:

Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. 

http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-124/

Η οικονομική ύφεση με αριθμούς

Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (και όχι μόνο)

Top 5 μετοχών:

Αξιοπρέπεια Α.Ε. (ΚΟ)  -10.5%

Ειλικρίνεια (ΚΟ)          -3.4%

Timiotita EFG (ΚΟ)      -5.8%

Δικαιοσύνη (ΚΟ)          -2.0%

Αλληλεγγύη (ΚΟ)         -5.2%